Budzisz się któregoś dnia i nie możesz wstać z łóżka. Nie potrafisz zmusić się do zrobienia nawet najmniejszego gestu by wyjść z łóżka. Zamykasz oczy i pragniesz jedynie zniknąć. Swoje życie spisałeś już na straty. Nic ci w nim nie wychodzi, a jedynie wszystko zwala ci się na głowę. Masz piękny czerwiec, słońce kusi cię swoimi promieniami do wychylenia głowy na zewnątrz, ale wiesz, że gdy tylko to zrobisz pochłonie cię wir pracy. Zakrywasz się więc kołdrą po sam nos i udajesz, że cię nie ma. Może jeszcze zaczniesz kombinować, jak tu wymiksować się od konieczności ruszenia swoich czterech liter do pracy. Pewnie nawet jesteś w stanie skombinować sobie L4, ale co ono Ci da? Wymiksujesz się z pracy i odpoczniesz? A co z Twoim życiem? Chcesz się wymiksować z życia? Jedynym na to sposobem jest śmierć, ale Ty nie masz na to odwagi. I całe szczęście! Niech Ci przez myśl nawet to nie przechodzi! Śmierć oznacza definitywny koniec. Nie będziesz mógł na nowo zalogować się do życia. To nie gra, w której wstajesz z martwych ile razy tylko sobie tego zapragniesz. Przekichana sprawa. Doskonale zdaję sobie z tego sprawę. Życie nie jest łatwe. Wiele razy rzuca nam kłody pod nogi, śmiejąc się pod nosem. Obserwuje nasze upadki z dziką satysfakcją zacierając ręce, kiedy to jesteśmy na skraju załamania nerwowego. To wredne życie robi wszystko, by zmusić nas do kapitulacji. Ktoś mi kiedyś powiedział, że póki się nie poddasz, możesz zrobić wszystko. Dopóki wstajesz po każdym upadku, mozolnie pokonujesz kłody często ścierając sobie przy tym dłonie i kolana. Dopóki walczysz, możesz odmienić swoje życie. Dopóki nie pozwolisz mu sobie wmówić, że nie ma już innej drogi działania, poradzisz sobie. A wiesz dlaczego? Bo jesteś człowiekiem. Istotą rozumną, zawsze skłonną do działania. Jesteś uparty i choć może jeszcze nie zdajesz sobie z tego sprawy, to gdzieś tam podświadomie już wiesz: TY JESTEŚ PANEM SWOJEGO ŻYCIA. Złap więc je obiema swoimi rękoma. Trzymaj się go mocno i na przekór wszystkiemu uśmiechaj się szeroko. To Twoje życie. Zobacz jakie jest piękne. Coś ci nie wyszło? Nie szkodzi, po to właśnie zawsze nadchodzi nowy dzień, który jest niczym niezapisana kartka. Złap za długopis i działaj. Szalej. Spełniaj samego siebie. Przejmij kontrolę nad swoim życiem i ciesz się każdą chwilą. Daj mu popalić i wyciśnij jak cytrynę! Czasem nachodzą mnie dni, kiedy mam wszystkiego dość. Wtedy właśnie staram się wyjrzeć przez okno i nabrać nowych sił. Biorę kilka głębokich oddechów i wracam do zwariowanego życia. Jest ono tylko moje i nie zamieniłabym go na żadne inne. Jak to jest z wami? Co robicie, kiedy nie macie już sił by wstać z łóżek? Kiedy wszystko zaprzysięga się przeciwko wam? Źródło: 1
Rip jill - Mia X zobacz tekst, tłumaczenie piosenki, obejrzyj teledysk. Na odsłonie znajdują się słowa utworu - Rip jill.Yssandre Calhoun ostatnia klasa o profilu medycznym, dodatkowo fotografia Ojcowie zdecydowanie nie powinni wymyślać imion dla swoich pociech. To właśnie John Calhoun był pomysłodawca jakże oryginalnego i dziwnego imienia dla swojej córki. Uparł się i tyle. Nikt nie potrafił go przekonać, że jego córeczka w przyszłości będzie miała mu to za złe. I stało się tak, jak przewidzieli inni. Odkąd Yssandre zaczęła dorastać nie było dnia, w którym nie dałaby mu do zrozumienia, że to imię jest straszliwą pomyłką. W końcu jednak tak bardzo przyzwyczaiła się do niego, że nawet gdy pojawiła się okazja zmiany na inne, normalniejsze - zrezygnowała. Od zawsze była tylko ona, tatuś i brat. Nikogo więcej, oprócz odwiedzającej ich od czasu do czasu babci. Jasmine zniknęła tuż po pojawieniu się na świecie córki i do tej pory nigdy nie pojawiła się ponownie w życiu byłego męża. Do dziesiątego roku życia była szczęśliwą mieszkanką małego miasteczka w Karolinie Północnej, aż pewnego dnia ojciec wrócił z pracy i oznajmił swoim dzieciakom, że przeprowadzają się do Australii. Nowe znajomości, nowa praca, nowe możliwości i nowe życie z dala od wścibskich sąsiadów, którzy tylko czekali na jakieś nowego, gorące ploteczki. Od ośmiu lat mieszkanka wspaniałego Sydney. Na początku miał być sport, precyzyjniej - biegi, potem taniec, na końcu akademia policyjna bądź wojsko, bo ojciec bądź co bądź w jakimś stopniu naciskał, ostatecznie medycyna. Jednakże nadal wszystko może się jeszcze zmienić, na poligon jest bardzo łatwo trafić, gorzej odejść. Fotografia była od zawsze. A właściwie od momentu, gdy ostatecznie stwierdziła, że jej wspaniałe obrazy, nie sa wcale takie wspaniałe i nadają się tylko na śmietnik. Potem pojawił się jeszcze taniec, ale tak jak szybko się pojawił, tak szybko poszedł w zapomnienie. Zdecydowanie ta grzeczniejsza i bardziej ułożona od starszego brata. O dziwo niezwykle uparta, zawsze trzymająca się swojego zdania. Opiekuńcza i kochana, potrafiąca pokazać swoją diabelską naturę tylko w wyjątkowych sytuacjach. Do alkoholu ani papierosów nic nie ma, chociaż żadnej z tych rzeczy nie nadużywa. Zdarzają się oczywiście wyjątki od reguły. Zawsze czułam, ze prędzej czy później znajdę swoje miejsce na ziemi. Gdyby ktoś kiedyś powiedział mi, że to miejsce będę dzielić razem z Tobą - nigdy bym w to nie uwierzyła. Chociaż oczywiście Ty jeszcze o tym nie wiesz. [Karta okropna, ale jak zawsze - w niedługim czasie może ją poprawię. Mam przynajmniej taką nadzieję. :D Lily Collins, tekst piosenki Igora Herbuta w tytule. Zapraszam do wątków i powiązań, Yssa nie gryzie. :) + Przepraszam za błędy, karta pisana na szybko.]